Patrick Verkerk, oprichter en eigenaar van RoboTobor en strategisch adviseur op het gebied van robotisering, ziet de toekomst van de logistieke sector steeds meer afhankelijk worden van geavanceerde technologieën. Toch waarschuwt hij de branche voor ondoordachte beslissingen. “Een van de grootste uitdagingen in de robotisering van logistieke processen is het gebrek aan kennis. Vooral binnen het mkb.”
Volgens Verkerk is robotisering in de logistieke sector de afgelopen jaren vooral sterk toegenomen vanwege het tekort aan personeel en de noodzaak om efficiënter te werken. “Tien jaar geleden was een sluitende businesscase nog de belangrijkste drijfveer voor investeringen in robotisering,” legt Verkerk uit. “Vandaag de dag zijn de belangrijkste redenen vooral het tekort aan arbeidskrachten en de complexiteit van logistieke processen.”
Verkerk heeft uitgebreide ervaring in diverse industrieën, van de maakindustrie tot de voedingsmiddelenindustrie. Hij wijst erop dat robotisering niet langer alleen draait om kostenbesparing, maar ook om het waarborgen van continuïteit in de operaties. “Het gaat niet alleen meer om de Return on Investment (ROI); bedrijven zoeken nu ook naar oplossingen om hun bedrijf operationeel te houden ondanks het personeelstekort.”
Een van de grootste uitdagingen in de robotisering van logistieke processen is het gebrek aan kennis binnen bedrijven, vooral bij kleine en middelgrote ondernemingen (MKB). “Robotisering is multidisciplinair,” benadrukt Verkerk. “Het omvat mechanica, elektronica, software en meer. Grote bedrijven hebben vaak zelf robotspecialisten in huis, maar voor kleinere bedrijven is dat een stuk lastiger.”
Verkerk merkt ook op dat er soms een mismatch is tussen wat bedrijven willen automatiseren en wat daadwerkelijk zinvol is om te automatiseren. “Bedrijven willen soms beginnen met een heel moeilijk proces, terwijl ze beter simpel kunnen beginnen. Het is mijn taak om hen te helpen prioriteiten te stellen en hen bewust te maken van wat wel en niet werkt.”
Verkerk uit ook kritiek op wat hij zelf ‘Plug & Play Marketing’ noemt, vooral rondom Autonomous Mobile Robots (AMR). “De laatste vijf jaar heeft de markt een flinke verandering doorgemaakt met de opkomst van AMR’s,” legt hij uit. “AMR’s worden vaak gepromoot als flexibele, eenvoudig in alle denkbare layouts te integreren oplossingen die autonoom kunnen navigeren en obstakels vermijden. De realiteit is echter veel complexer. De autonomie van AMR’s zorgt voor een slechte voorspelbaarheid, is moeilijker statisch te berekenen en te simuleren en de noodzaak om te voldoen aan veiligheidseisen vermindert de flexibiliteit soms aanzienlijk.” Volgens Verkerk worden de prestaties van deze robots vaak overschat, wat leidt tot onrealistische verwachtingen bij bedrijven die investeren in deze technologieën.
Daarnaast maakt Verkerk een duidelijk onderscheid tussen AMR’s en Automated Guided Vehicles (AGV’s). Hij legt uit dat AGV’s traditioneel worden ontwikkeld door bedrijven met diepgaande integratie-expertise, terwijl AMR-fabrikanten zich voornamelijk richten op productontwikkeling en omzet, waarbij de integratie vaak wordt uitbesteed aan derde partijen. “Deze uitbesteding leidt tot een gebrek aan ervaring en expertise op het gebied van intralogistiek bij de partijen die de implementatie uitvoeren,” zegt Verkerk. “De zogenaamde Plug & Play-benadering doet geen recht aan de complexiteit van de integratie van AMR’s en AGV’s in bestaande logistieke systemen, wat kan leiden tot aanzienlijke knelpunten en inefficiëntie.”
Om bedrijven beter te begeleiden bij hun robotiseringsprojecten, ontwikkelde Verkerk de LMTRF-methode, wat staat voor Layout, Materiaalstroom, Techniek, Routing en Formule. Deze methode helpt bedrijven om op een gestructureerde manier hun logistieke processen te analyseren en de juiste robotoplossingen te implementeren. “Het gaat erom dat je eerst goed begrijpt wat je wilt bereiken met robotisering voordat je overgaat tot aanschaf en implementatie,” aldus Verkerk.
Verkerk benadrukt dat robotisering maatwerk is en dat standaardoplossingen vaak niet voldoende zijn. “Ieder bedrijf heeft unieke processen en uitdagingen. Het succes van robotisering hangt af van hoe goed de oplossing is afgestemd op de specifieke behoeften van het bedrijf,” zegt hij. “Het is essentieel om vanaf het begin de juiste vragen te stellen en niet bang te zijn om te zeggen: dit werkt niet.”
Verkerk verwacht wel dat de rol van robotica in de logistiek alleen maar groter zal worden, vooral door de opkomst van technologieën zoals AI en 3D-mapping. “We zien nu al dat robots steeds beter worden in het herkennen van objecten en het aanpassen van hun gedrag op basis van hun omgeving. Dit zal de veiligheid en efficiëntie van logistieke processen verder verbeteren.” Toch waarschuwt hij dat de technologie nog niet perfect is. “De prestaties van autonome mobiele robots worden vaak nog niet waargemaakt. Ze stuiten op praktische problemen, zoals obstakels op hun route, waar de huidige AMR-technologie in sommige layouts nog niet goed mee om kan gaan.”
Met RoboTobor wil Verkerk zich in de komende – voor de sector essentiële jaren – blijven inzetten om bedrijven te helpen de juiste keuzes te maken op het gebied van robotisering. Met zijn ervaring en de LMTRF-methode biedt hij bedrijven een praktische benadering om hun logistieke processen te optimaliseren. Hoewel de uitdagingen groot zijn, ziet Verkerk veel potentie in de verdere ontwikkeling van robotisering in de logistieke sector. “Robotisering is geen doel op zich, maar een middel om je bedrijfsprocessen beter en efficiënter te maken,” concludeert Verkerk. “Het is belangrijk om realistisch te blijven en goed te analyseren wat wel en niet werkt voor jouw specifieke situatie.”